Karol Grela – Piżma makrocykliczne i inne przygody z metatezą olefin

Piżma makrocykliczne i inne przygody z metatezą olefin

Karol Grela (UW)

27 listopada o godz. 1800 Gmach Technologii Chemicznej, Aula Czochralskiego, ul. Koszykowa 75.

W powieści „Leśne morze” Igora Newerlego, osadzonej w Mandżurii w czasie japońskiej okupacji, opisana jest przejmująca scena polowania w tajdze na dzikie jelenie piżmowe, oraz późniejszej sprzedaży ich wyciętych gruczołów piżmowych chińskiemu kupcowi w Charbinie.[1] Osiemdziesiąt lat później piżma makrocykliczne można wytwarzać metodami znacznie mniej brutalnymi, takimi jak synteza chemiczna, w tym katalityczna metateza olefin z zamknięciem pierścienia (RCM).

Jednak w przypadku pierścieni makrocyklicznych (14+ atomów) metoda RCM wymaga tzw. warunków wysokiego rozcieńczenia, co stanowi poważne wyzwanie dla produkcji przemysłowej w dużej skali. Te problemy wynikają głównie z kosztów środowiskowych i ekonomicznych związanych z zakupem, przechowywaniem, transportem, a ostatecznie oddzielaniem i utylizacją dużych objętości rozpuszczalników.
Wykorzystując standardowe katalizatory Mo lub specjalistyczne katalizatory Ru (np. Ru1), opracowaliśmy metodę makrocyklizacji dienów w stężeniach 0,2–1,2 mol/kg.[2-3] W połączeniu z niedawno opracowanym katalizatorem Z-stereoselektywnym (Ru2), pokazaliśmy, że można selektywnie otrzymać nienasycone piżma o konfiguracji Z z wysoką wydajnością i selektywnością.[4] Oprócz piżm, otrzymaliśmy też przykładowe feromony i pochodne związków biologicznie czynnych.
Ponadto, na wykładzie zostaną krótko przedstawione nowe katalizatory do etenolizy olejów oraz do metatezy zatłoczonych olefin.

Prof. Karol Grela związany jest z chemią już od szkoły średniej, jest bowiem absolwentem Technikum Chemicznego, które ukończył w 1990 r. W 1994 r ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera. Zaledwie cztery lata  później obronił pracę doktorską w Instytucie Chemii Organicznej PAN, wykonaną pod kierunkiem prof. Mieczysława Mąkoszy. W latach 1999-2000 odbył staż podoktorski w Niemczech w Instytucie Maxa Plancka (Max-Planck-Institut für Kohlenforschung w Mülheim), gdzie prowadził badania pod kierunkiem prof. Aloisa Fürstnera. Habilitował się w IChO PAN w 2003,  a 2008 r. uzyskał tytuł naukowy profesora. W 2012 roku związał się z Wydziałem Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, kontynuując równocześnie pracę w IChO PAN. Prowadzi badania w dziedzinie syntezy organicznej i chemii metaloorganicznej, koncentrując się w szczególności na opracowaniu nowych katalizatorów metatezy alkenów i alkinów. W tej dziedzinie osiągnął spektakularne w skali światowej wyniki, opracował bowiem szereg nowych katalizatorów  chronionych patentami, w tym katalizatory sprzedawane przez firmy specjalizujące się w handlu odczynnikami (nitro-Grela catalysts). Opublikował ponad 230 artykułów naukowych, wiele z nich w najbardziej prestiżowych czasopismach chemicznych, takich jak Journal of the American Chemical Society, Angewandte Chemie Int. Ed., Chemical Science i innych. Wypromował ponad 20 doktorów nauk chemicznych.

Prof. Grela jest laureatem z 2014 r. Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej  uważanej za najbardziej prestiżowe wyróżnienie naukowe w Polsce. W 2016 r. otrzymał Medal Kostaneckiego – najwyższe odznaczenie w dziedzinie chemii organicznej przyznawane przez  Polskie Towarzystwo Chemiczne.

Artur Stefankiewicz – Samoorganizacja supramolekularna- od cząsteczek do funkcjonalnych nanostruktur

Samoorganizacja supramolekularna- od cząsteczek do funkcjonalnych nanostruktur

Artur R. Stefankiewicz

17 czerwca, godz. 1800, wykład on-line:

Dowiedz się więcej

Ewa Górecka – Hierarchiczne struktury chiralne z niechiralnych molekuł

Hierarchiczne struktury chiralne z niechiralnych molekuł

Ewa Górecka

Wydział Chemii, Uniwersytet Warszawski

17 grudnia, godz. 1800, wykład on-line:

W wielu materiałach biologicznych o strukturze hierarchicznej istnieje intrygujący i unikalny mechanizm odpowiedzialny za „propagację” porządku od poziomu molekularnego do poziomu nano- lub mikro-skali. Również w znacznie prostszych układach molekularnych zbudowanych z achiralnych mezogennych cząsteczek dimerowych możemy zaobserwować podobną złożoność strukturalną z czterema poziomami chiralności: (i) chiralność warstwy smektycznej, (ii) helisa podstawowa zbudowana z kilku warstw smektycznych (iii) heliksa mesoskopowa o długości kilkudziesięciu warstw smektycznych i (iv) spiralne nanowłókna. Omawiane w wykładzie struktury chiralne badano przy użyciu rezonansowego rozpraszania promieniowania rentgenowskiego (RSoXS) na krawędzi absorpcji węgla, unikalnej metody wrażliwej nie tylko na modulację gęstości elektronów, ale także na orientację cząsteczek.
M. Salamończyk, N. Vaupotič, D. Pociecha, R. Walker, J. M. D. Storey, C. T. Imrie, C. Wang, C. Zhu, Ewa Gorecka, Multi-level Chirality in Liquid Crystals Formed by Achiral Molecules, Nat. Commun. 10, 922 (2019)

Dowiedz się więcej

Marek Orlik – Tryumf wiedzy i intuicji, czyli o ewolucji systemów klasyfikacji pierwiastków chemicznych

21 listopada, godz. 18:00, Gmach Technologii Chemicznej PW, Aula Czochralskiego, ul. Koszykowa 75

Tryumf wiedzy i intuicji, czyli o ewolucji systemów klasyfikacji pierwiastków chemicznych

Marek Orlik
Wydział Chemii, Uniwersytet Warszawski

Rok 2019 został ogłoszony przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Międzynarodowym Rokiem Układu Okresowego Pierwiastków, z okazji 150. rocznicy opublikowania przez Dymitra Mendelejewa jego pierwszej wersji, odpowiadającej prawu okresowości: właściwości pierwiastków nie są dowolne, lecz pozostają w periodycznej zależności od ich masy atomowej. Poparcie inicjatywy ONZ przez wiele organizacji naukowych, nie tylko chemicznych, świadczy o przełomowym znaczeniu układu Mendelejewa, który – jak ujął to Polski Komitet ds. UNESCO – „… stanowi w istocie okno na wszechświat, pomagające ujrzeć go w pełnym wymiarze i zrozumieć sposób jego funkcjonowania”.

Dowiedz się więcej